-Τι εννοείς σε κούρασε να με βλέπεις από την οθόνη του κινητού σου; Αυτό κάναμε πάντα!
-Δε με ενδιαφέρει τι κάναμε πάντα, με ενδιαφέρει πως νιώθω τώρα!
-Και τι νιώθεις δηλαδή τώρα;
-Άκου. Όλο αυτόν τον καιρό νιώθω ότι σε ξέρω.
-Δηλαδή;
-Instagram. Facebook. Instagram live. Facebook live. YouTube. LinkedIn. TikTok.
Είσαι παντού. Σε ξέρω, σε γνωρίζω. Ξέρω που συχνάζεις, με ποιον κάνεις παρεά, που σου αρέσει να τρέχεις, τι σου αρέσει να τρως, τι ώρα κοιμάσαι αλλά και τι ώρα ξυπνάς. Πότε είσαι κουρασμένος και πότε όχι, ποια είναι τα μελλοντικά σου πλάνα, ποιες είναι οι απόψεις σου αλλά και το πιο σημαντικό, ποια είναι τα όνειρα σου. Σου κάνω ερωτήσεις στο ίνσταγκραμ λάιβ και στα στόριζ σου και εσύ απαντάς! Μία στο τόσο βέβαια αλλά απαντάς! Πόσο ωραίο; Δε με ξέρεις όσο εγώ αλλά απαντάς! Και αυτή είναι η σύνδεση μας. Εγώ σε παρακολουθώ και ξέρω αρκετά για εσένα και εσύ συχνά – πυκνά απαντάς. Για να ξέρω όλα αυτά όμως σημαίνει ότι σε ξέρω. Ότι σε γνωρίζω. Και ξέρεις και ακόμα κάτι;
-Τι;
-Έχω βολευτεί σε αυτό. Δηλαδή μέχρι σήμερα δεν ήθελα κάτι παραπάνω. Μου έφτανε το ότι σε έβλεπα από την οθόνη του κινητού μου. Ήταν αρκετό. Πολύ λίγο και όμως πολύ αρκετό. Δε σταμάτησα σε εσένα. Το κάνω και με άλλους φίλους και φίλες. Δεν στέλνω 6. Μου αρκεί ο κόσμος που έχω φτιάξει εντός του διαδικτύου. Δεν στέλνω 6. Μου αρέσει αυτή η “μαλακή” απόσταση. Δεν χρειάζεται να έρθω κοντά τους αλλά ούτε και εκείνοι κοντά μου. Δεν χρειάζεται να έρθω κοντά σου και να σε απομυθοποιήσω αλλά ούτε και εσύ κοντά μου και να δεις την αλήθεια μου. Αντί για το “έξι” προτιμώ το “μηδέν”, το τίποτα. Και περνάω όμορφα μέσα σε αυτό. Περνούσα δηλαδή.
-Ωραία λοιπόν και τι έχει αλλάξει;
-Αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι πλέον θέλω να στείλω 6. Θέλω να πάω για περπάτημα λίγο πριν τις 21:00 και να χαρώ όσο περισσότερο χρόνο μπορώ μαζί σου. Δε θέλω να μου απαντάς μια στο τόσο. Δε θέλω άλλο να κρατάμε απόσταση. Δε θέλω άλλες οθόνες κινητού και υπολογιστή και τάμπλετ. Δε θέλω άλλα στόριζ και ηχητικά. Θέλω το τώρα. Το σήμερα. Το εδώ. Θέλω να πάμε για περπάτημα. Μπορείς;
-Καταλαβαίνω απολύτως τι λες. Χρειάζεται θάρρος για να είσαι ειλικρινής. Όμως πραγματικά δε μπορώ αυτή την περίοδο. Έχω πολλές υποχρεώσεις. Όλα αυτά δηλαδή που περιγράφεις πιο πάνω. Σόρρυ.
-Κι εγώ καταλαβαίνω. Μπράβο και σε εσένα που είσαι ειλικρινής. Όμως πλέον έχω ανάγκη για σύνδεση. Για εμένα η ανάγκη του ανθρώπου μετά το νερό και τον ήλιο είναι η σύνδεση.
-Πως είναι δυνατόν να το θεωρείς αυτό;
-Η σύνδεση είναι παντού! Δε μπορείς να δεις; Είναι στα πάντα. Είναι παντού τριγύρω σου η ανάγκη για σύνδεση.
Στον υπολογιστή.
Στα κοινωνικά δίκτυα.
Στο διαδίκτυο.
Στον απογευματινό καφέ.
Στο Κυριακάτικο κέικ.
Στο κουτσομπολιό.
Στο παγκάκι δίπλα από το πάρκο.
Στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Στα pancakes που δεν πετυχαίνουν ποτέ.
Στον χωρισμό.
Στην επανασύνδεση.
Στη μουσική.
Στον χορό.
Στην καλημέρα.
Στο αντίο.
Στο καλώς ήρθες.
-Δεν το είχα σκεφτεί έτσι. Ξέρεις κάτι, με έκανες να δω αλλιώς.
-Δηλαδή;
-Πότε θα πάμε για εκείνο το περπάτημα;
Απόστόλης Κουμαρίνος
Founder theSPEAKERS | Public Speaking Champion
