Μία μέρα, ξυπνάς, πηγαίνεις στην εργασία σου και ξαφνικά λαμβάνεις ένα μήνυμα που λέει ότι δεν έγινες δεκτός στο πρόγραμμα που είχες κάνει αίτηση. Στο διάλειμμα, τηλεφωνείς στον καλύτερό σου φίλο για να του πεις τα νέα, αλλά δεν απαντά. Ενδεχομένως να σε αγνοεί. Επιστρέφοντας στο σπίτι, ένα αυτοκίνητο σου λερώνει τα ρούχα.
Αν συνέβαινε σε εσένα αυτό, τι θα σκεφτόσουν; Πώς θα ένιωθες;
Σύμφωνα με την Κάρολ Ντούεκ, υπάρχουν δύο σκεπτικά, τα οποία σε μεγάλο βαθμό επηρεάζουν και τον τρόπο που θα ζήσεις τη ζωή σου. Το παγιωμένο σκεπτικό και το σκεπτικό της ανάπτυξης.
Αν έχεις το σκεπτικό της πρώτης κατηγορίας, στις παραπάνω ερωτήσεις, μάλλον απάντησες ότι:
«Είμαι άτυχος». «Είμαι ανίκανος». «Απορρίπτομαι συνεχώς».
Αντίθετα, αν ακολουθείς το σκεπτικό της ανάπτυξης, αντιλαμβάνεσαι ότι μπορείς να κάνεις αίτηση για ένα αντίστοιχο πρόγραμμα ή να αιτηθείς, ξανά, στο ίδιο. Αναφορικά, με το φίλο σου, κατανοείς ότι εργάζεται ή δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να σου απαντήσει και θα το κάνει αργότερα. Όσον αφορά τα ρούχα, βρίσκεις ότι είναι μία ευκαιρία να τα πλύνεις- δεν έγινε και κάτι σπουδαίο.
Η Κάρολ Ντούεκ, στο βιβλίο της «Άλλαξε τον τρόπο που σκέφτεσαι», επισημαίνει ότι, ακολουθώντας τον παγιωμένο τρόπο σκέψης, αποδεχόμαστε ότι όλοι μας έχουμε μια αμετάβλητη προσωπικότητα και καλούμαστε, συνεχώς, να αποδείξουμε τι αξίζουμε. Όσοι ακολουθούν αυτό το σκεπτικό, θεωρούν ότι η απόρριψη και τα λάθη είναι συνυφασμένα με την αποτυχία και πυροδοτούν εσωτερικούς μονολόγους επίκρισης.
Από την άλλη πλευρά, όταν είμαστε υπέρμαχοι ενός τρόπου σκέψης που επικεντρώνεται στην ανάπτυξη, κατανοούμε τη μεταβλητότητα της προσωπικότητάς μας και ότι μπορεί να καλλιεργείται, αέναα, μέσω της μάθησης και της εξάσκησης. Με άλλα λόγια, δεν έχουμε την ανάγκη για εξωτερική επιβεβαίωση, αλλά στοχεύουμε στην αυτοβελτίωση που αποτελεί μια ατέρμονη διαδικασία. Όσοι έχουν υιοθετήσει ένα τέτοιο σκεπτικό, συνυπογράφουν ότι, αποτυχία αποτελεί η στασιμότητα και η μη εξέλιξη.
Τα καλά νέα είναι ότι το σκεπτικό που έχουμε υιοθετήσει, δεν είναι εμποτισμένο μέσα μας, αλλά μπορούμε να το αλλάξουμε και να το βελτιώσουμε. Όλοι μας, εξάλλου, έχουμε και τα δύο σκεπτικά, απλά σε διαφορετικό βαθμό.
Σε κάθε περίπτωση είναι σημαντικό να κατανοήσεις ότι, όταν απαιτείς από τον εαυτό σου επιμονή και έχεις ξεκάθαρους στόχους, όσα εμπόδια και αν συναντήσεις, όσες φορές κι αν απορριφθείς ή αποτύχεις, σε βάθος χρόνου θα τα καταφέρεις.
Για να το επιτύχεις αυτό, σε ότι και αν κάνεις, μη δίνεις κάτι λιγότερο από τον καλύτερό σου εαυτό!
Και όπως λέει και ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, «Αν σε έναν άνθρωπο έλαχε να είναι οδοκαθαριστής, τότε θα πρέπει να σκουπίζει τους δρόμους με τον ίδιο τρόπο που ο Μιχαήλ Άγγελος ζωγράφιζε, με τον τρόπο που ο Μπετόβεν συνέθετε μουσική ή ο Σαίξπηρ τα ποιήματά του. Θα πρέπει να σκουπίζει τους δρόμους με τόση τελειότητα που όλοι οι κάτοικοι της γης και του ουρανού θα κοντοστέκονται για να πουν: Εδώ, έζησε ένας σπουδαίος οδοκαθαριστής που έκανε εξαιρετικά τη δουλειά του».
Νίκος Γιαννακόπουλος
PhD Candidate in Marketing University of Piraeus
Body Language Instructor theSPEAKERS
