Γιατί αναβάλουμε εμπειρίες που θέλουμε να ζήσουμε; Γιατί δεν διεκδικούμε αυτά που θεωρούμε ότι αξίζουμε; Γιατί καταλήγουμε στο τέλος να συμβιβαζόμαστε με το ξαναζεσταμένο φαγητό ενώ έχουμε όλα τα υλικά να μαγειρέψουμε κάτι πεντανόστιμο και φρέσκο; Η έννοια της ψευδαίσθησης σε όλο της το μεγαλείο!
Μία πρόταση ήταν η αφορμή γι’ αυτό το άρθρο αλλά ήταν η αφορμή διότι το μήνυμα που μεταφέρεται μέσω αυτού του κειμένου έχει συγκεκριμένους αποδέκτες, οι οποίοι δεν είναι άλλοι από την πλειοψηφία των ανθρώπων που μία από τις αγαπημένες της φράσεις είναι “άστο γι’ αργότερα…”.
Ποια ήταν όμως η φράση που έδωσε την αφορμή γι’ αυτό το μήνυμα; “Νέα ζωή για μένα…”. Πόσο σπουδαίο άραγε είναι αυτό το συναίσθημα που δημιουργείται μέσα μας όταν αναφωνούμε με χαρά και περηφάνεια μία τέτοια πρόταση; Οι ορμόνες αρχίζουν και κάνουν δουλίτσα, η ντοπαμίνη ανεβαίνει κλπ. κλπ. αλλά δεν έχει νόημα να σας κουράζω με τα επιστημονικά!.
Τι έχει νόημα; Να αντιληφθούμε τη δύναμη της ψευδαίσθησης που κρύβουν όλες οι προτάσεις της αναβλητικότητας! Αυτό έχει νόημα φίλε! Να αντιληφθούμε ότι ο χρόνος που νομίζουμε ότι έχουμε και βάζουμε στην άκρη πράγματα γι’ αργότερα εν τέλει δεν είναι τόσος πολύς όσο νομίζουμε.
Στο τελευταίο retreat των theSPEAKERS, στη Μάνη, στο οποίο βρέθηκε και ο αγαπημένος μας Στέφανος Ξενάκης, στην ομιλία του, έφερε μία διαφάνεια. Σε αυτή απεικονιζόταν η ζωή ενός ανθρώπου χωρισμένη σε μήνες και αυτοί οι μήνες απεικονίζονταν με τελείες. Ξέρετε πόσες τελείες ήταν; αρκετές για να χωρέσουν σε μία διαφάνεια πιστέψτε με! Δεν ήταν τελίτσες, μικρές, στοιβαγμένες η μία πάνω στην άλλη, κολλητά. Ήταν τελείες μεγάλες, “αραιοκατοικημένες” και βαριές.
Στην αρχή αυτή η διαφάνεια σε τρομάζει. Διότι έρχεσαι αντιμέτωπος με την ωμή πραγματικότητα. Στη συνέχεια, εάν είσαι τυχερός και γίνει αυτό το κλικ μέσα σου, θα αρχίσεις να αναθεωρείς για τις προτεραιότητές σου και εάν το πας και ένα βήμα παρακάτω θα αρχίσεις να κάνεις τις απαραίτητες αλλαγές που θα σου επιτρέψουν να ζήσεις!
Αντί λοιπόν να νομίζετε ότι έχετε χρόνο ζήστε την κάθε τελεία σας στο έπακρο γιατί αργά ή γρήγορα αυτές οι τελείες θα συμπληρώσουν το παζλ και ένα συναίσθημα για κάτι το οποίο ανήκει στο παρελθόν πιστέψτε με είναι πολύ πιο ζόρικο από ένα συναίσθημα για κάτι το οποίο είναι στο μέλλον και μας φοβίζει. Εξάλλου, το παρελθόν είναι το μοναδικό πράγμα που δεν αλλάζει και δεν μεταβάλλεται.
Νίκος Βόπης
Ph.D. candidate in Modern Psychology at Yale University
NLP-CHA Master /Mind Trainer theSPEAKERS
