Για ακόμα ένα καλοκαίρι διοργανώσαμε το 4ημερο αυτή τη φορά retreat μας, το Reflections και όπως και τις προηγούμενες φορές έτσι και αυτή τα συναισθήματα που δημιουργήθηκαν δεν μπορούν να αποτυπωθούν με λέξεις!
Το πρωί της Παρασκευής άρχισαν να καταφθάνουν οι συμμετέχοντες όπως όριζε το πρόγραμμα ενώ τα μέλη της ομάδας των theSPEAKERS είχαμε φτάσει στο πανέμορφο Οίτυλο μία μέρα πριν για να προετοιμάσουμε χώρους και συνθήκες αλλά και να εγκληματιστούμε κι εμείς οι ίδιοι.
Ο κάθε συμμετέχων, είτε κατέφθανε μόνος είτε με παρέα, είχε τους προσωπικούς του λόγους που επέλεξε να επενδύσει χρόνο και χρήμα σε ένα retreat αυτοβελτίωσης και δημόσιας ομιλίας και όχι απλά σε ένα τετραήμερο διακοπών και ξεγνοιασιάς.
Όπως και τα προηγούμενα καλοκαίρια έτσι κι αυτό, καθώς υποδεχόμασταν τους καλεσμένους μας βλέπαμε στο βλέμμα τους αυτή την αίσθηση του αγνώστου καθώς δεν γνώριζαν τι θα αντιμετώπιζαν επακριβώς αλλά και την ανυπομονησία και την περιέργεια που είχαν για να γνωρίσουν τόσο εμάς όσο και τη φιλοσοφία που κουβαλάμε ως σύνολο.
Τα στάδια, όπως και τις άλλες δύο χρονιές, ήταν πάνω κάτω τα ίδια. Παγωμάρα λίγο στην αρχή, λίγο το άβολο του να είναι όλοι άγνωστοι μεταξύ τους, λίγο η κούραση του ταξιδίου αλλά μέχρι εκεί! Όταν ξεκινήσαμε το πρόγραμμά μας μπορεί κανείς εύκολα να παρατηρήσει το πόσο γρήγορα όλοι οι συμμετέχοντες συντονίστηκαν ενεργειακά και επικοινωνιακά δημιουργώντας με έναν μαγικό τρόπο μία μικροκοινωνία, ένα σύστημα, το οποίο ήταν ρυθμισμένο άριστα προς την ίδια κατεύθυνση.
Ποια ήταν αυτή;
Να λάβει γνώση, να είναι ο εαυτός του, να εκφράσει σκέψεις, συναισθήματα, πεποιθήσεις, να ξεπεράσει τα όριά του, να βγει μπροστά, να πάρει το λόγο, να κλάψει, να γελάσει, να αδειάσει!.
Κάθε μέρα που περνούσε όλα τα παραπάνω έκαναν την εμφάνισή τους, με διαφορετικό τρόπο έκφρασης στον κάθε συμμετέχοντα, αλλά αυτό μικρή σημασία έχει. Σημασία έχει όμως το γεγονός ότι η κάθε μονάδα, το κάθε άτομο που συμμετείχε, προσπαθούσε με τον δικό τρόπο να ανοίξει τον κύκλο εμπιστοσύνης και ασφάλειάς του. Να φύγει από το εγώ και να πάει στο μαζί.
Με άξονα την ειλικρίνεια, την αλληλεπίδραση, την ανταλλαγή απόψεων και ιδεών σιγά σιγά η κάθε ατομικότητα έγερνε προς την ομαδικότητα και όλες οι ενέργειες των ανθρώπων συγχρονίζονταν σε άριστο βαθμό με αποκορύφωμα την τελευταία ημέρα που ο καθένας τους, βγήκε, εκτέθηκε, μοιράστηκε, αποκάλυψε όλα όσα επιθυμούσε σε μία “παιδική χαρά” που παρείχε ασφάλεια και που όλοι τους γνώριζαν πως δεν υπήρχε περίπτωση να τραυματιστούν από τυχόν κακόβουλες κριτικές και λόγια πικρά. Και έτσι κι έγινε!
Ένα σύνολο ανθρώπων πέρασε από το εγώ στο μαζί σε λίγες ώρες και απέδειξε για ακόμα μία φορά πως όταν το περιβάλλον σου δημιουργεί αυτή την ασφάλεια που έχεις ανάγκη τότε μπορείς να μεγαλουργήσεις! Ας φτιάξουμε λοιπόν όλοι μας αυτό το περιβάλλον που έχουμε ανάγκη για να μεγαλουργήσουμε!.
Νίκος Βόπης
Ph.D. in Modern Psychology at Yale University
NLP-CHA Master /Mind Trainer theSPEAKERS
