Η επιλογή συντρόφου vs η σχέση με τον εαυτό μας
Συχνά, ερωτευόμαστε τους άλλους όχι επειδή τους αγαπάμε και τους κατανοούμε πραγματικά, αλλά για να αποσπάσουμε την προσοχή μας από τον πόνο μας, είπε ο μοναχός Τικ Νιατ Χαν, πνευματικός ηγέτης και ακτιβιστής της ειρήνης.
Αν δεν έχεις αυτογνωσία, στέλνεις συγκεχυμένα μηνύματα, αναζητάς λανθασμένες ιδιότητες και προσελκύεις ‘’ακατάλληλους’’ συντρόφους. Οπότε, δεν πρόκειται για κακοτυχία, αλλά αποτελεί μία ένδειξη ότι χρειάζεται να δουλέψεις περισσότερο με τον εαυτό σου, παίρνοντας τον απαιτούμενο χρόνο μαζί του. Οι ‘’προβληματικοί’’ άνθρωποι που βρίσκονται στη ζωή μας αποτελούν, ουσιαστικά, αντανάκλαση ανεπίλυτων θεμάτων μας και είναι εκεί για να μας το υπενθυμίσουν. Σκληρό, αλλά είναι η αλήθεια.
Μέχρι να αποκτήσουμε αυτογνωσία, δεν είμαστε έτοιμοι για την αγάπη, αν και μπορεί να σταθούμε τυχεροί και να τη βρούμε. Μπορούμε, όμως, να διατηρήσουμε μια τέτοια σχέση και να την αναπτύξουμε;
Η απάντηση είναι προφανής. Εφόσον, τώρα, δουλέψουμε πάνω σε αυτό και βρούμε κάποιον συμβατό σύντροφο, πώς μπορούμε να ενισχύσουμε τη σύνδεση και την ποιότητα της σχέσης μας;
Σύμφωνα με τον Jay Shetty, όπως αναφέρει στο βιβλίο του ‘’Σκέψου σαν μοναχός’’, για να μπορέσουμε να συνδεθούμε, ουσιαστικά, με το σύντροφό μας είναι χρήσιμο να ταιριάζουμε σε πέντε επίπεδα. Προφανώς, η επιλογή συντρόφου δεν μπορεί να εξαρτάται από μια λίστα ελέγχου, αλλά είναι κρίσιμο να μας αρέσει συνολικά και όχι, μόνο, συγκεκριμένες πτυχές του.
Σωματική έλξη. Μπορεί να ακούγεται επιφανειακό, αλλά για να μπούμε στη διαδικασία να σκεφτούμε κάποιον ερωτικά, δεν πρέπει να μας αρέσει η εμφάνισή του;
Υλικό επίπεδο. Εδώ, δημιουργείται, συχνά, μία παρεξήγηση. Είναι άλλο πράγμα το υλικό του επίπεδο να αποτελεί το μοναδικό σου γνώμονα και εντελώς διαφορετικό να θαυμάζεις τα επιτεύγματά του και να ελκύεσαι από αυτά.
Διανοητικό επίπεδο. Η προσοχή και ο χρόνος που διαθέτουμε για οποιονδήποτε άνθρωπο είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορούμε να του χαρίσουμε. Επομένως, όταν η συζήτηση μαζί του σε ενθουσιάζει και σου διεγείρει το ενδιαφέρον, είναι ένας καλός λόγος για να υπάρξει περισσότερη τριβή μαζί του.
Συναισθηματικό επίπεδο. Το να μπορούμε να μοιραστούμε – αυθόρμητα – τα συναισθήματα που έχουμε, αλλά και να κατανοεί και ο ίδιος τα δικά μας αποτελεί αναμφισβήτητα σημάδι ότι είμαστε συμβατοί, ειδικά εφόσον υπάρχει ανάλογη ταύτιση και στα υπόλοιπα επίπεδα.
Πνευματικό επίπεδο. Αποτελεί, ίσως, το βαθύτερο επίπεδο σύνδεσης καθώς πρόκειται για την εκμυστήρευση των στόχων μας, αλλά και την ύπαρξη κοινών αξιών. Με άλλα λόγια, τον θαυμάζουμε για τον τρόπο σκέψης του και τη στάση ζωής του.
Παρ’ όλα αυτά, ο ορθολογισμός δε βοηθάει, πάντα, ενώ το συναίσθημα μπορεί να μας αποκαλύψει όλες τις απαντήσεις που αναζητούμε.
Όπως έλεγε και ο Κικέρων, ‘’ο έρωτας και η λογική μοιάζουν με τον ήλιο και το φεγγάρι. Όταν ανατέλλει το ένα, δύει το άλλο’’.
Νίκος Γιαννακόπουλος
PhD Candidate in Marketing University of Piraeus
Body Language Instructor – theSPEAKERS
