Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν ένα κουμπί που δηλώνει ότι μας αρέσει η δημοσίευση ενός κειμένου ή κάποιας
εικόνας ή βίντεο; Πόσες φορές έχετε οι ίδιοι ανοιγοκλείσει επανειλημμένα την οθόνη του κινητού για να ελέγξετε τα “like” που έχετε συγκεντρώσει σε κάποια δική σας ανάρτηση; Κι αλήθεια, πόσες ακόμη νιώσατε την ανάγκη να δημοσιεύσετε κάτι απλά και μόνο γιατί θέλατε την αποδοχή του κόσμου για μια δραστηριότητα που κάνατε ή κάποιο μέρος που επισκεφτήκατε;
Σε καθημερινή βάση, όλοι χρησιμοποιούμε τα “social media” δίχως ποτέ να σκεφτούμε ποιο είναι εκείνο το στοιχείο που μετατρέπει κάθε σχετική εφαρμογή σε αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής ρουτίνας μας. Μάλιστα, εφαρμογές όπως το “Facebook” και το “Instagram” συχνά δεσμεύουν αρκετό, πολύτιμο χρόνο από το εικοσιτετράωρό μας μονάχα για να τσεκάρουμε τι δημοσίευσε ένα πλήθος ατόμων, τους περισσότερους από τους οποίους δε γνωρίζουμε προσωπικά, ποιοι είδαν τη δική μας ανάρτηση, σε ποιους από αυτούς άρεσε και τέλος, τι άρεσε σε εμάς. Δε σκοπεύω, καν, να σταθώ στο γεγονός πως οι εφαρμογές των μέσων κοινωνικής δικτύωσης χρησιμοποιούνται από εμπορικές και άλλου είδους εταιρίες ως μέσο αντίληψης της προτίμησης του κόσμου, μιας που αυτό είναι ένα διαφορετικό θέμα απ’ όσα θα διαβάσετε ακολούθως. Αντίθετα, θα εστιάσω στο θεμέλιο λίθο του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν τα παραπάνω μέσα και που δεν είναι άλλος από το γνωστό σε όλους “like”.
Αν αναλύσετε περισσότερο τη συγκεκριμένη λέξη σε συνάρτηση με τα “social media”, είμαι βέβαιος πως θα εκπλαγείτε από την πολυδιάστατη χρήση της σε πολιτιστικό και πολιτισμικό επίπεδο αυτήν τη στιγμή. Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων βλέπει μονάχα μια γροθιά με έναν σηκωμένο αντίχειρα, μια κόκκινη καρδούλα ή ένα χαμογελαστό προσωπάκι. Ωστόσο, πίσω απ’ όλα αυτά κρύβεται ένα εργαλείο που συνδέεται άμεσα και διαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό τη ψυχική μας διάθεση και τη ψυχολογία μας. Με απλά λόγια, το “like” είναι η αποδοχή του κόσμου προς το πρόσωπό μας με τη μορφή μικρής επιβράβευσης η οποία προέρχεται έπειτα από κάποια ανάρτηση ή δημοσίευσή μας.
Ας κάνουμε ένα μικρό πείραμα, στη συνέχεια, με το οποίο θα κατανοήσετε πλήρως γιατί επιδιώκουμε να ασχολούμαστε όλο και περισσότερη ώρα με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Κλείστε τα μάτια και φέρτε στο νου σας τις λέξεις “αποδοχή” και “επιβράβευση”. Προσπαθήστε, τώρα, να σχηματίσετε στο μυαλό σας εικόνες που να αναφέρονται στις παραπάνω λέξεις. Θα διαπιστώσετε ότι όλα τα συναισθήματα που απορρέουν από τις προηγούμενες σκέψεις είναι θετικά γενικότερα και μας προκαλούν χαρά, ευχαρίστηση, υπερηφάνεια, ενδιαφέρον ή ακόμη αγάπη και ελπίδα. Συνεπώς, μπορείτε πλέον εύκολα ν’ αντιληφθείτε το λόγο που κοιτάζετε διαρκώς την οθόνη του κινητού αφού ο ανθρώπινος εγκέφαλος τείνει να μας παρακινεί να επαναλάβουμε οτιδήποτε μας κάνει να αισθανόμαστε όμορφα.
Ήρθε, λοιπόν, η ώρα για να μάθουμε να χρησιμοποιούμε στην πραγματική ζωή μας το “like” εξίσου καλά και με την ίδια συχνότητα όπως και στη ψηφιακή μας ζωή! Συχνά αναφερόμαστε στο γεγονός ότι η επίτευξη ενός στόχου απαιτεί συνήθως να αλλάξουμε μία ή περισσότερες συνήθειες μας. Άλλωστε, οι ζωές των ανθρώπων χαρακτηρίζονται από ένα σύνολο αλληλεπιδράσεων μεταξύ τους με βάση τους στόχους που έχουν οι ίδιοι ορίσει. Μέσα από τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ μας διαμορφώνονται και οι συνήθειες που αποκτούμε γι’ αυτό και είναι αυτονόητο πως όποτε οι αλληλεπιδράσεις αυτές αλλάζουν καλούμαστε να καταργήσουμε, να αντικαταστήσουμε ή να καθιερώσουμε μια νέα συνήθεια. Πράγμα διόλου εύκολο πολλές φορές.
Όπως διαβάσατε παραπάνω, ο ανθρώπινος εγκέφαλος μας παρακινεί να επαναλαμβάνουμε πράξεις που μας επιβραβεύουν με θετικά συναισθήματα. Κάπως έτσι εξηγείται κι η δυσκολία που αντιμετωπίζουμε κάθε φορά που προσπαθούμε να εισάγουμε μια νέα συνήθεια στη ζωή μας. Ο εγκέφαλός μας καταλαβαίνει ότι αν αποδεχτεί τη νέα συνήθεια θα αναγκαστεί, ως συνέπεια, να αλλάξει ένα μεγάλο πλήθος των πρωτύτερων λειτουργιών του και αυτό του προκαλεί δυσαρέσκεια την οποία εκδηλώνει προσπαθώντας να αποβάλλει τη νέα συνήθεια με κάθε τρόπο.
Τι θα γινόταν, όμως, αν κάναμε “like” στον εγκέφαλό μας; Αν καταφέρναμε, δηλαδή, να τον ξεγελάσουμε με κάποιο τρόπο και να του δώσουμε αυτό που ζητάει; Τότε θα είχαμε τη δυνατότητα να σταματάμε ή να ξεκινάμε διαφορετικές συνήθειες με μεγαλύτερη ευκολία! Ο τρόπος για να πετύχουμε κάτι τέτοιο είναι αρκετά απλός! Το εξαιρετικό, δε, με τούτη τη διαδικασία είναι πως έχει εφαρμογή όχι μονάχα σε εμάς αλλά και σε οποιοδήποτε άλλο οικείο μας πρόσωπο με το οποίο συναναστρεφόμαστε. Για να αποδεχτεί, λοιπόν, αβίαστα ο ανθρώπινος νους μια νέα συνήθεια, η οποία θα οδηγήσει στην απαραίτητη αλλαγή για την επίτευξη ενός στόχου, δεν έχουμε παρά να τον επιβραβεύσουμε μετά το πέρας της νέας συνήθειας. Το “like” που θα του κάνουμε θα τον οδηγήσει, ευθύς αμέσως, να συνδέσει τη νέα συνήθεια με το θετικό συναίσθημα που θα νιώσει εκείνη τη στιγμή. Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι πολύ σύντομα να επαναλάβουμε ό,τι κάναμε ώστε ο εγκέφαλός μας να βιώσει το προηγούμενο θετικό συναίσθημα ξανά!
Και πώς μεταφράζεται το “like” στην πραγματική ζωή; Αν για παράδειγμα ξεκινήσατε να γυμνάζεστε η επιβράβευση για τη νέα αυτή συνήθεια μπορεί να είναι η μικρή αλλαγή στο νούμερο της ζυγαριάς ή η γνωριμία με νέους ανθρώπους. Αυτού του είδους η επιβράβευση, για παράδειγμα, είναι ικανή να μας κάνει να ξεχάσουμε εντελώς το πιάσιμο των μυών από τις πολλές επαναλήψεις στο γυμναστήριο. Αν, από την άλλη, ξεκινήσατε το διάβασμα, επιβραβεύστε τον εαυτό σας σημειώνοντας λέξεις ή φράσεις που σας ακούγονται ωραία και θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε κι εσείς όταν συνομιλείτε. Η χρήση ορθού λόγου θα σας γεμίσει αυτοπεποίθηση και υπερηφάνεια και αυτό θα σας οδηγήσει να διαβάζετε περισσότερο. Αν ξεκινήσατε μια νέα δουλειά με διαφορετικά ωράρια από την προηγούμενη και δυσκολότερες συνθήκες εργασίας επιβραβεύστε τον εαυτό σας, μόλις επιστρέψετε στο σπίτι, με κάποιες ώρες χαλάρωσης στις οποίες μπορείτε να ασχοληθείτε με τα ενδιαφέροντά σας. Με αυτόν τον τρόπο, μέχρι να προσαρμοστείτε στα νέα δεδομένα, ο εγκέφαλος θα εστιάζει λιγότερο στην πίεση της νέας δουλειάς και περισσότερο στα όσα θα συμβούν μετά το τέλος του ωραρίου. Αν είστε γονείς κι έχετε μικρά παιδιά που δεν πλένουν τα δόντια τους και προσπαθείτε να τους καθιερώσετε τη νέα αυτή υγιεινή συνήθεια, ζητήστε τους να τα πλύνουν και στη συνέχεια αγκαλιάστε τα και πείτε τους “Μπράβο”! Αυτού του είδους η επιβράβευση από τους γονείς είναι αρκετή για να κάνει θαύματα στη συμπεριφορά τους!
Κάθε φορά, λοιπόν, που πρέπει ή που επιθυμείτε να κάνετε μια μεγάλη αλλαγή και να εισάγετε μια καινούρια συνήθεια στη ζωή σας θυμηθείτε πως με τον κατάλληλο τρόπο όλα θα γίνουν ευκολότερα. Ξεκινήστε με μικρά βήματα, σπάστε τη νέα συνήθεια σε μικρότερες που να συνδέονται άρρηκτα μεταξύ τους και μη ξεχνάτε ποτέ να επιβραβεύετε τον εαυτό σας για αυτό που καταφέρνετε!
Σας άρεσε η ιδέα; Κάντε “like”!
Λεζπουρίδης Θεοχάρης – Αρθρογράφος theSPEAKERS
